5 Μαΐου

"5 Μαίου."

ήλπιζα πως δεν θα το ανέφερε...

"ναι. 5 Μαίου."

τα μάτια της αντιδρούν στο κατσουφιασμένο ύφος μου, σχεδόν κοροϊδεύοντάς με.

"θυμάσαι τι είναι σήμερα, ε?"

το χαμόγελο της γεμάτο πονηριά.

"και βέβαια θυμάμαι."

"είναι η μέρα που με έκλεψες."

"σου είπα, το θυμάμαι."

συνεχίζει να χαμογελά...

"θυμάσαι τι μου είχες πει εκείνο το βράδυ?"

"νομίζω πως είχα πιει πολύ περισσότερο απ' όσο έπρεπε..."

"σίγουρα είχες πιεί πολύ περισσότερο από όσο έπρεπε... αλλά θυμάσαι?"

δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επιμένει...

"νομίζω ότι σου είχα πει κάτι του στυλ 'ασε με να σε πάρω μακριά από όλα αυτά..."

"ναι. και μου είπες ότι είμαι πολύ καλή για όλους αυτούς. το θυμάσαι?"

"ναι."

ακόμα χαμογελάει...

τραβάει ένα τσιγάρο μέσα από την τσάντα της. από αυτά τα υπερβολικά μακριά τσιγάρα.

"κι εσύ? ήσουν αντάξιός μου?"

κάνω μια κίνηση να ψάξω το πουκάμισό μου για αναπτήρα αλλά εκείνη μου κάνει νόημα πως δεν θέλει και ανάβει με ένα σπίρτο το τσιγάρο της.

"όχι, βέβαια. ποτέ δεν θεώρησα ότι..."

"ναι, αλλά με έκλεψες. και μας έψαχναν όλο το βράδυ."

μιλάει καθώς καπνοί αναβλύζουν από το στόμα της. όπως θα έκανε ένας δράκος.

"εσένα έψαχναν. εμένα δεν με ήξερε κανείς."

σκύβει το κεφάλι της περίλυπη και πετάει το μισοτελειωμένο τσιγάρο της στην άσφαλτο και το σβήνει με τη μύτη της μαύρης γόβας της.

"θυμάσαι τι άλλο μου είπες? όταν σταματήσαμε το ξημέρωμα, σ' αυτόν τον δρόμο με τα φοινικόδεντρα?"

"όχι."

"μου είπες πως αν το θέλω, κάθε βράδυ μπορεί να είναι έτσι."

κουνάω το κεφάλι.

"το θυμήθηκες?"

"νομίζω πως ναι."

"ήταν ψέματα."

"δεν ήταν ψέματα. απλώς, δεν ήταν και εφικτό."

"και έτσι με πηγές πίσω."

"ναι."

"ποιος κλέφτης κλέβει κάτι και μετά το επιστρέφει?"

"δεν ξέρω... προφανώς εγώ."

ψάχνει την τσάντα της. νομίζω πάλι για τσιγάρο. αλλά μάλλον της έχουν τελειώσει. δείχνει ενοχλημένη.

"με έκλεψες. μου έταξες τα πάντα. και μέρα με πηγές πίσω. και με ξέχασες."

"δεν σε ξέχασα ποτέ."

σηκώνεται από δίπλα μου και ισιώνει το φόρεμά της.

"πήγαινε με σπίτι μου."

μπαίνουμε στο αυτοκίνητο. παίρνω μια βαθειά ανάσα. ξέρω ότι με κοιτάει. ξέρω ότι περιμένει να κάνω κάτι.

αλλά ξέρει ότι δεν μπορώ.

γυρνάω το κλειδί και βάζω μπροστά.

"happy anniversary."